Cyfrowe zaślubiny z krewetkami solankowymi: bezustanność miłości w czasach żałoby
Justyna Górowska we współpracy z Eweliną Jarosz
Opieka kuratorska: Aleksandra Grzonkowska i Ewelina Jarosz
Galeria KREIS, Norymberga
6 maja – 18 czerwca 2022
W 2021 roku poziom wody w Wielkim Jeziorze Słonym w stanie Utah spadł do najniższych poziomów w historii pomiarów. Jedną z najbardziej spektakularnych zmian, jaka dotknęła jezioro w XX wieku, był jego podział na dwie części – „różową” i „niebieską” – powstały w wyniku wybudowania grobli transportowej, łączącej oba brzegi jeziora. Za przykuwającymi wzrok, sensacyjnie pięknymi kolorami wody toczą się jednak mniej widoczne procesy powolnej przemocy, związane z ekonomią ekstraktywizmu i degradacją unikalnego ekosystemu, którego podstawę stanowią krewetki solankowe. Jednak w efekcie zakłócenia hydrochemicznej równowagi w jeziorze, elementu kryzysu klimatycznego, nawet im trudno jest przetrwać w zbyt słonej wodzie jednego ramienia jeziora oraz zbyt świeżej drugiego.
We wrześniu 2021 roku duet Cyber Nymphos Justyna Górowska i Ewelina Jarosz we współpracy z amerykańskimi artystkami Annie Sprinkle i Beth Stephens oraz badaczkami z Westminster Collage przy Great Salt Lake Institute wyraziły troskę o przyszłość jeziora w ekoseksualnym performansie Cyfrowe zaślubiny z krewetkami solankowymi. Oryginalny pomysł takich zaślubin zaczerpnęły od Sprinkle i Stephens, rozwijając go jednak za sprawą rozszerzonej rzeczywistości (Augmented Reality), która posłużyła do wizualizacji krewetek solankowych w roli panien młodych. Temu gestowi towarzyszyła refleksja nad etycznym wykorzystaniem technologii do tworzenia splotu sztuki i nauki w ekologicznym przekazie. Postantropocentryczna cyfrowa forma życia w międzygatunkowych zaślubinach pozwoliła duetowi zwrócić uwagę na zagrożenia dotykające dzikiego życia jeziora. Zaślubiny odbyły się w hydrocenie. Wymyślona przez Bronwyn Bailey-Charteris kuratorska koncepcja przydała się do opowiedzenia miłosnej historii ludzkich i nieludzkich ciał wodnych w sojuszu z ekologią i narzędziami sztuki cyfrowej.
Wystawa w Galerii KREIS jest naturokulturowym zapisem tej miłości, a także odpowiedzialności branej za bioróżnorodność uszczuploną w efekcie ludzkich interwencji w dziką przyrodę. Zapraszamy osoby do wzięcia udziału w post-performatywnej sytuacji, na którą składają się rekwizyty ślubne zaprojektowane przez Martynę Koltun, kostiumy czy HERstora Spiralnej grobli (1970), ikonicznej pracy landartowej Roberta Smithsona, którą Cyber Nymphos we współpracy z Joy Brooke Fairfield przekształciły w środowiskowo zaangażowane dzieło queerowej hydro-sztuki. Prezentowane na wystawie obiekty to wehikuły ruchu ekoseksualnego w sztuce, nawiedzające teraźniejszość miłością i nadzieją w czasie obserwowania upadku ekosystemu. Termin ekoseksualność został wpisany w historię sztuki środowiskowej przez Sprinkle i Stephens między innymi po to, aby otworzyć możliwości nawiązywania zmysłowych więzi z naturą poza heteronormatywnymi wzorcami reprodukcji czy konwencjonalnymi przyjemnościami seksualnymi. Jesteśmy świadome, że w te wzorce wpisane zostały narzędzia kontroli populacji i generowania zysku w systemie późno-kapitalistycznego wzrostu. Świadomość ta skłoniła nas do poszukiwania alternatyw dla ratowania ginącej bioróżnorodności Ziemi w doświadczaniu zmysłowej przyjemności natury.
Po siedmiu miesiącach od czasu zaślubin, w efekcie ekoseksualnej bioinżynierii drukowania w 3D urodziła nam się solankowa hybryda. Na wystawie nasze kochanie zostanie wyłuskane z fałd zasłony-przysięgi, prowokując ważne pytania. Jak będzie wyglądać wspólnotowość w przyszłości? W jaki sposób artystki_artyści współpracujący z badaczami_kami mogą pomóc wyobrażać i urzeczywistniać lepszą przyszłość dla naszego środowiska? Oferując przesuniecie uwagi z sensacyjnego piękna Wielkiego Jeziora Słonego do kryzysu klimatycznego w mikroskali, wystawa pozwala doświadczyć różnego rodzaju współzależności materialnych i wyobrażeniowych rzeczywistości jeziora w przestrzeni galerii.
Tekst: Ewelina Jarosz
Organizator: Fundacja Kultury Wizualnej CHMURA & Galeria KREIS
Partnerzy: Dom Krakowski w Norymberdze, Amt für Internationale Beziehungen
Dofinansowano ze środków Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej & Instytutu Adama Mickiewicza & Miasta Kraków
Podziękowania: Małgorzata Gmiter, Kamilla Kosmowska, Thomas May, Sylvie Preusser, Katarzyna Prusik-Lutz, Pirko Julia Schröder, Florian Tuercke, Katharina Uziel
Cyber Wedding to the Brine Shrimp:
the Ongoingness of Love in the Time of Mourning
Justyna Górowska in collaboration with Ewelina Jarosz
Curatorial support: Aleksandra Grzonkowska and Ewelina Jarosz
Gallery KREIS, Nuremberg
May 6th – June 18th 2022
Opening: 6th of May, 18:00
Performance in the frame of Die Blaue Nacht: 7th of May, 19:30 – 23:00
Artist talk: 8th of May, 14:00
The exhibition is accompanied by a video installation by Ukrainian artist Anastasiia Vorobiova “Burned”
In 2021 the Great Salt Lake in Utah dropped to its lowest level in recorded history. This fact circulated broadly in the American media, raising the opportunity to reveal the consequences of the Anthropocene practices that have been systematically affecting the lake’s wildlife. One of the most spectacular changes the lake has undergone in the twentieth century was its division into two parts – pink and blue – caused by the causeway connecting both of its shores. Behind the eye-catching colors of sensational beauty, the less visible processes of the slow violence of extractivism and the degradation of the unique ecosystem bring our attention to the aftermath of environmental crises. Recently it has become particularly difficult to survive even for the brine shrimp, upon which the whole unique ecosystem depends. The division of the lake led to the formation of two arms: one that is oversalted, and the other with the water that is too fresh for the brine shrimp to survive.
In September 2021 in the ecosexual performance Cyber Wedding to the Brine Shrimp the Cyber Nymphos Justyna Górowska & Ewelina Jarosz in collaboration with the American artists Annie Sprinkle & Beth Stephens, as well as the scientists from the Great Salt Lake Institute, manifested their concern about the future of the lake. They enhanced the original idea of Sprinkle & Stephens by Augmented Reality, making the new connections between art, science, and technology visible. Through a multispecies wedding, a post-Anthropocene digital form of life was introduced to the hydrocene. This curatorial concept developed by Bronwyn Bailey-Charteris turned out to be useful for making kin between human and non-human bodies living in and through the water. Cyber Nymphos applied this term and digital art ecologies regarding the urgency to save the depleting biodiversity of the Earth’s aquatic ecosystems.
This exhibition is the nature-culture record of love-and-responsibilities in the aftermath of human interventions, anthropogenic droughts, lower snowpacks, and imbalances in the hydro-chemical composition of the Great Salt Lake. It offers a post-performance situation including wedding props, costumes designed by Martyna Koltun, and the HERstory of the Spiral Jetty (1970), the iconic landart work by Robert Smithson that Cyber Nymphos and Joy Brooke Fairfield turned into a piece of queer hydro-art. The objects at display are the vehicles of the ecosexual movement in art, endowing the contemporaneity with love and hope in the troubled times of the collapse of the ecosystem. The term ecosexuality has been applied in the environmental art by Sprinkle and Stephens to open the opportunities for making sensual bonds with nature beyond the conventional sexual pleasures and patterns of reproduction. Instrumentalized to increase population and profit, they prove unsuitable for saving the Earth’s depleting biodiversity.
Seven months after the wedding, in the post-performance site-specific installation, the brine shrimp hybrid baby was husked out from the folds of the vow curtain and the 3D printer. Pollinating the ecosexual bioengineered flair makes us wonder what togetherness will look like in the future? How can artists collaborating with scientists help envision the future of our environment? Focusing on the microscale of climate crises, this exhibition offers different kinds of experiences of the interdependencies of material and imaginative realities of the Great Salt Lake arranged within the gallery space.
Text: Ewelina Jarosz
Proof-reading: Marta Wróblewska
Organizer: CHMURA Foundation for Visual Culture, Der KREIS e.V.
Partners: The Cracow House Nuremberg, Department of International Relations (City of Nuremberg)
Funded by: Foundation for Polish-German Cooperation, Adam Mickiewicz Institute, City of Kraków
Thanks to: Alek Celusta, Małgorzata Gmiter, Kamilla Kosmowska, Thomas May, Sylvie Preusser, Katarzyna Prusik-Lutz, Pirko Julia Schröder, Florian Tuercke, Katharina Uziel, Marta Wróblewska
source: Fundacja Chmura
