Czułość wyuzdania | Tender Debauchery

Osoby artystyczne:

Filip Berendt, Cieplechovic, Katarzyna Górna, Justyna Górowska, Anna Grochowska, Zuzanna Janin, Aleksandra Kluczyk, Natalia LL, Kinga Michalska, Martyna Miller, Jan Możdżyński, Dorota Nieznalska, Anna Orbaczewska, Paulina Pawłowska, Grzegorz Pieniak, Joanna Rajkowska, Maryna Sakowska, Michał Sosna / NO_PIC_NO_CHAT, Aga Szreder, Marta Szulc, Teresa Tyszkiewicz, Alicja Wahl, Liliana Zeic, Paweł Żukowski, Rafał Żwirek

performans: Ave Simona Kasprowicz, 12 czerwca, godz. 21:00

Czułość wyuzdania jest wystawą towarzyszącą i otwierająca drugą edycję Post Pxrn Film Festival Warsaw (12-18.06.2023). To nasza odpowiedź na radykalną troskę, odpowiedzialność oraz pasję, którą poczułyśmy w ubiegłym roku ze strony osób kuratorskich i organizujących festiwal: Agi Szreder, Rafała Żwirka i Romana Gutka. 

Autorstwo terminu “post-porn” przypisuje się fotografowi Winkowi van Kempen. W latach 80. grupa osób: Veronica Vera, Frank Moores, Candida Royale and Leigh Gates oraz pracująca w latach 80. w branży mainstreamowej pornografii Annie Sprinkle, zwróciły uwagę na konieczność stworzenia alternatywy uwzględniającej potrzeby kobiet oraz mniejszości seksualnych, a także odrzucenie uprzedmiotowienia aktorek_ów i zmianę estetyki gatunku na mniej przemocową. W latach 90. ruch proseksualnego feminizmu zyskał na znaczeniu, a o swoje prawa w tej sferze zaczęły upominać się również osoby ze społeczności trans, osoby z niepełnosprawnościami, czy starsze. Z czasem feministyczne porno stało się też pornem queerowym.

Wystawa Czułość wyuzdania to próba przedstawienia naszej subiektywnej wypowiedzi na temat związków sztuki współczesnej z post-pornografią będącą emanacją postaw antykapitalistycznych i antypatriarchalnych, upominającą się o godność i prawa osób poniżanych, doświadczających przemocy i nierównego traktowania. Uwiodła nas myśl o poszukiwaniu tej energii w pracach artystek_ów tworzących w latach 60. i 70., czyli wtedy kiedy o samym terminie “post-porn” nikt jeszcze nie słyszał. Emancypacyjny potencjał wyzwolonej kobiecej i queerowej seksualności nie potrzebuje etykiety i daty ważności. Te prace – zdjęcia, filmy, rysunki wciąż działają na naszą wyobraźnię, stanowią znak swoich czasów, będąc jednocześnie uniwersalne.

Na wystawie pokazujemy też prace reprezentantek sztuki krytycznej z lat 90. i wczesnych 2000, czyli z czasu kiedy post-porn stawał się istotną strategią dla artystek_ów pracujących w obszarze sztuki wideo, fotografii, obiektu, performansu i wielu innych dziedzin. Dobrze pamiętamy, że kiedy były wystawiane w instytucjach i galeriach często wzbudzały emocje publiczności oraz radykalne kroki ze strony obrońców moralności dopuszczających się obyczajowej cenzury. Chcemy przyjrzeć się temu jakie znaczenia miały prawie ćwierć wieku temu, i jak dzisiaj oddziałują na odbiorców i odbiorczynie. Wreszcie prezentujemy prace osób artystycznych aktywnych współcześnie, z pewną ekscytacją przyglądając się relacjom pomiędzy epokami, wypowiedziami oraz obiektami. Ciekawi nas ten dialog, w który, mamy nadzieję, wciągniemy również publiczność, bo wierzymy, że istotą post-pornu jest również dostarczenie podniety intelektualnej, a także doznań duchowych. 

Prace na wystawie Czułość wyuzdania poruszają wiele wątków, które odnajdujemy w post-pornografii. Prezentujemy obiekty poddające krytycznemu oglądowi mainstreamową pornografię oraz soft-porno i wykorzystujące jego ikonografię oraz podejmujące dyskusję z powielaniem odrealnionych kanonów seksualnej atrakcyjności. Dzielimy się wypowiedziami osób seksworkerskich oraz zajmujących się artywizmem na rzecz społeczności queer. Badamy różne ścieżki, którymi podąża seksualna rozkosz i podglądamy podglądające_ych. Przyglądamy się fetyszom, przerzucamy kartki zinów, wodzimy wzrokiem i sercem za poczynaniami osób ekoseksualnych. Wreszcie przyłączamy się do tych, które łamiąc systemowe ograniczenia, upominają się o wolność i podstawowe prawa obywatelskie. 

Tender Debauchery in lokal_30

The exhibition Tender Debauchery accompanies and inaugurates the second edition of the Post Pxrn Film Festival Warsaw (12–18 June 2023). It is our response to the radical care, responsibility and passion we experienced last year from the festival’s curators and organisers: Aga Szreder, Rafał Żwirek, and Roman Gutek. 

The term “post-porn” is said to have been coined by photographer Wink van Kempen. In 1980s, a group of people, including Veronica Vera, Frank Moores, Candida Royale and Leigh Gates, as well as Annie Sprinkle, who worked in mainstream porn industry during that decade, realised the need to create an alternative that would embrace the needs of women and sexual minorities, do away with treating actors like objects, and make the aesthetics of the genre less violent. In the 1990s, the pro-sex feminist movement gained significance, and their rights in that sphere began to be claimed by trans individuals, people with disabilities, and the elderly. With time, feminist porn also became queer porn.

Tender Debauchery seeks to convey our subjective statement on contemporary art’s links with pornography that represents anti-capitalist and anti-patriarchal views, calls for the dignity and rights of individuals who are humiliated, experience violence and unfair treatment. We became seduced by the idea to look for such energy in works by artists active in the 1960s and 1970s, when the term “post-porn” was not yet known. But the emancipatory potential of liberated, female, and queer sexuality needs no labels and has no expiration date. These works – photographs, films, drawings – continue to affect our imagination, existing as a sign of their times, but remaining universal.

The exhibition also features work by representatives of the critical art of the 1990s and early 2000s, an era when post-porn became an important strategy for artists working in the fields of video art, photography, object, performance, and many other areas. We remember well that their presentations in institutions and galleries frequently stirred up the audience’s emotions and caused radical steps taken by defenders of morality committing acts of moral censorship. We wish to examine what these works meant nearly a quarter of a century ago and how they affect viewers today. Last but not least, we present work by artists active now, observing with excitement the relations between eras, statements, and objects. We are interested in this dialogue, and we hope we can also draw our audience to it, since we believe that the essence of post-porn is to offer intellectual stimulation and spiritual sensations. 

Works in the Tender Debauchery show address numerous topics associated with postpornography. We present objects that launch a critical reflection on mainstream porn industry and soft porn, tapping into its iconography and challenging the replication of unrealistic canons of sexual attractiveness. We share testimonies from sex workers and queer activists. We examine various paths that sexual pleasure follows and we peep at voyeurs. We observe fetishes, flick through zines, follow the activities of ecosexual individuals with our eyes and hearts. Finally, we join all those who overcome limitations imposed by the system in their fight for liberty and basic civil rights.