Pierre Poggi

Pierre Poggi (ur. 1954 – ) pochodzi z Mont de Marsan we Francji, mieszka i pracuje w Mediolanie. Jego instalacje były pokazywane na wystawie Open XI 2007 – Lido di Venezia oraz przy różnych okazjach w Castello Borromeo i Artoteca w Mediolanie. Brał również udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w galeriach we Włoszech, Francji, Polsce i Austrii, zarówno w przestrzeni publicznej, jak i w galeriach prywatnych.

Badania artystyczne Pierre’a Poggi od dawna koncentrują się na temacie piłki nożnej w jej najróżniejszych aspektach społecznych i kulturowych. Poprzez rzeźby, instalacje i filmy wideo, prace Pierre’a Poggi nabierają hermeneutycznych znaczeń zarówno z punktu widzenia autora, jak i widza. Artysta przedstawia piłkę nożną w różnych „zanieczyszczeniach”, które zagroziły, być może na poziomie „spektakularnego futbolu”, jego zabawnemu aspektowi. Dzięki operacyjnemu i konceptualnemu przeniesieniu piłka nożna jest podstawowym tematem reprezentującym współczesną dynamikę i tematy społeczne. Jak mówi Pierre Poggi, poddanie pracy „zabawie” wywołuje dyskusję.

Pierre Poggi – bio

Pierre Poggi (b. 1954 – ) born in Mont de Marsan, France, lives and works in Milan. His installations were shown at the exhibition Open XI 2007 – Lido di Venezia and on various occasions at Castello Borromeo and Artoteca in Milan. He has also participated in numerous solo and group exhibitions in galleries in Italy, France, Poland, and Austria, both in public spaces and in private galleries.

Pierre Poggi’s artistic research has long focused on the subject of football in its most diverse social and cultural aspects. Through sculptures, installations, and videos, Pierre Poggi’s works take on hermeneutic meanings from both the point of view of the author and the viewer. The artist depicts a football in various 'contaminations’ that threaten, perhaps on the level of 'spectacular football’, its playful aspect. Through operational and conceptual relocation, football is a fundamental subject representing contemporary dynamics and social themes. As Pierre Poggi says, subjecting the work to 'playfulness’ provokes discussion.