„Wiedźmy” to wystawa o intuicji, przeczuciach, energiach, osobistych poszukiwaniach i doświadczeniach. O wolności i niezależności. To wystawa o wielu rzeczach, które jednak się łączą – w poszerzoną zbiorową świadomość.
Wiedźmy to te, które wiedzą.
Wiedźmy to te, które znają moc.
Wiedźmy to te, które podążają za intuicją.
Wiedźmy to te, które uzdrawiają.
Wiedźmy to te, które są sprawcze.
Wiedźmy, to te uziemione i magiczne jednocześnie.
Wiedźmy to te, które czują, myślą i działają NIEZALEŻNIE
„Bycie czarownicą to obalanie panujących praw. To wynajdowanie innego prawa”.
Cytat z filmu „Moje siostry czarownice” za Mona Chollet „Czarownice. Niezwyciężona siła kobiet”

Intuicja coraz bardziej nas interesuje. Fascynujemy się tym, że ktoś coś przeczuł, ktoś przewidział przyszłość, ktoś miał sen o swojej babci w noc przed jej śmiercią.
Zjawisko intuicji coraz częściej okazuje się tematem współczesnych zainteresowań. Pisze się o niej artykuły i książki, organizuje się konferencje psychologiczne, rozmawia się na spotkaniach towarzyskich. To właściwie wystawa o intuicji. O wiedzy z nieznanego źródła, którą po prostu czujemy. Bo wiedźmy i wiedźmini, to te, które wiedzą, i ci, którzy wiedzą. Nagle coś jest dla nas oczywiste. Mówimy wtedy „Po prostu to czuję”, albo „Po prostu to wiem.”

Wiemy, że zmysły odbierają dużo więcej, niż rejestruje świadomość. Wiemy też, że nasze umysły przetwarzają i posiadają dużo więcej wiedzy, niż zdajemy sobie sprawę. I wiemy również, że nasze mózgi wykorzystują jedynie około dziesięć procent swoich możliwości. Jednak przypuszczamy, że pozostałe dziewięćdziesiąt procent też coś robi…

Bezpośrednią inspiracją do wystawy WIEDŹMY była książka Mony Chollet „Czarownice. Niezwyciężona siła kobiet”, pośrednią – doświadczenie ostatnich dwudziestu kilku lat mojego życia, a właściwie całego. Niekończące się poszukiwania, najpierw po to, żeby się uratować, potem, po to, żeby żyć coraz lepiej. Zdobywanie i wykonywanie drugiego zawodu – psychologii i psychoterapii (żeby pomagać innym), warsztaty, szkolenia, medytacje, wizualizacje, procesy, hipnozy, rozmowy. Hawajska huna, ayahuasca w peruwiańskiej dżungli pod przewodnictwem szamana Ashaninka, ceremonie i czytanie z rozżarzonych węgli z szamanem Nawaho w Arizonie, doświadczenie macierzyństwa dla dwóch córek, tworzenie – lub przez wiele lat odrzucanie tworzenia – i znów tworzenie. I SPOTKANIA. Wszelkie. Spotkania z przyjaciółmi, z pacjentami, z innymi terapeutami, z artystkami i artystami. Ta wystawa powstała dla spotkań, klucz w wyborach, to w dużej mierze klucz relacyjny, a cel – wzmocnić te bardziej miękkie i subtelne energie.

Współczesne rozumienie pojęcia wiedźmy jest ogromnie pojemne: to m.in. dążenie do większego kontaktu z naturą, to oddolna wspólnotowość, to rozmontowywanie patriarchatu i kapitalizmu, to wyzwalanie seksualności, to płynna płciowość, to autonomia, to odwaga wyrażania siebie, to niezależność od wszelkich systemów, to wolność, to uzdrawianie, to miłość.

Usłyszmy ten wielogłos. Zobaczmy, jak razem mówimy o naszej wrażliwości, mądrości i sile.

Agata Groszek

Osoby artystyczne biorące udział w wystawie: Bogusław Bachorczyk, Małgorzata Bockenheim, Dorota Buczkowska, Michał Bugalski, Jagoda Dobecka, Pola Dwurnik, Wojciech Gilewicz, Bogna Gniazdowska, Agata Groszek, Marzena Kawalerowicz, Kimba Frances Kerner, Justyna Koeke, Bartosz Kokosiński, Dorota Kozieradzka, Monika Mamzeta, Małgorzata Markiewicz, Anna Orbaczewska, Michał Ostrowski, Elena Ovcharova, Mimosa Pale, Dorota Podlaska, Aleka Polis, Max Radawski, Anastasia Rydlevskaya, Jakub Słomkowski, Katarzyna Sobczuk, Teresa Starzec, Agula Swoboda, Aga Szreder, Marta Szulc, Michał Szuszkiewicz, Ewa Maria Śmigielska, Monika Waraxa, Maryla Weiss, Małgorzata Widomska

Inne Towarzystwo to cztery artystki i dwóch artystów: Wojciech Gilewicz, Agata Groszek, Bartosz Kokosiński, Monika Mamzeta, Katarzyna Sobczuk i Małgorzata Widomska. Kolektyw zawiązał się zaraz po pandemii koronawirusa, w dniu agresji Rosji na Ukrainę. To miało być spotkanie przy pączkach, ale zakręt dziejów, na który zostali wrzuceni tego dnia, sprawił, że artyści poczuli się, że ich szczera i poważna rozmowa o sztuce niesie za sobą potencjał przygody i obietnicę odkryć.
Pierwszym programem IT były wspólne wycieczki i rozmowy z twórczyniami i twórcami w ich pracowniach lub mieszkaniach nie tylko w Warszawie, ale w całej Polsce. Relacje z nich na Instagramie wraz z rosnącą popularnością profilu kolektywu stały się rodzajem promocji i podziękowania artystkom i artystom za przyjęcie w ich pracowniach.

Od czerwca 2022 roku IT działa w lokalu przy ul. Puławskiej w Warszawie przy Parku Morskie Oko, w którym zorganizowano dotąd dziewięć wystaw.