Artists from Sweden in lokal_30
wideo, instalacje, grafitti
Kurator: Martin Schibli (Kalmar Konstmuseum)
Swiatem kultury i sztuki w uznawanej powszechnie za kraj wolnosci slowa Szwecji zatrzeslo w ostatnich latach kilka artystycznych skandali wywolanych realizacjami artystów wywodzacych sie w wiekszosci ze sztokholmskiej uczelni Konstfack. W 2009 roku niektóre prace próbowano zdejmowac z wiosennego pokazu dyplomowego akademii, a na temat dzialan jednego z artystów z tego kregu szwedzka minister kultury otwarcie wypowiedziala sie: to nie jest sztuka!
lokal_30 przedstawia wystawe prac czterech artystów zaliczanych do grona najbardziej kontrowersyjnych i bulwersujacych szwedzka opinie publiczna. Przyczyna? Prace te godza w sama podstawe wizerunku Szwedów w swiecie oraz w to, jak oni sami postrzegaja siebie jako spoleczenstwo. „Skandalisci” z kregu Konstfack siegaja po najrozmaitsze, czesto radykalne strategie i wykorzystuja róznorodne media by obnazac panujace w ich kraju podwójne standardy oraz badac i wskazywac na rozziew miedzy istniejaca struktura spoleczna i polityczna a przyswiecajaca jej ideologia. Przy wszystkim co rózni od siebie te skrajnie odmienne prace, maja one jednak wspólny mianownik – w zadnej z nich ostrze krytyki nie jest wymierzone w konkretna grupe, np. „ludzi wladzy” czy „kapitalistów”. Wrecz przeciwnie, krytyka siega tu samych podstaw systemu panstwa opiekunczego, jak równiez odkrywa gleboko przemilczane watki historyczne, ujawniajac rysy na wizerunku tego jednego z najzamozniejszych i najszczesliwszych spoleczenstw na swiecie.
Oscar Guermouche przedstawi prace Chcemy isc na Moskwe. Jest to kompozycja zlozona z trzech szwedzkich flag z wymalowanymi fragmentami piesni bojowych z repertuaru szwedzkich pulków piechoty okresu ostatniej wojny rosyjsko-szwedzkiej (1808-1809), pelnych brutalnych wizji rozprawienia sie z wrogiem.
Elin Magnusson w wideo Wysiadaj przemierza Sztokholm z mocnym postanowieniem odzyskania czegos, co zostalo jej odebrane. Jej dzialanie ma w sobie cos z manifestacji, a takze ceremonii, bedac jednoczesnie próba odzyskania przestrzeni publicznej.
Kryjacy sie pod pseudonimem NUG artysta skupia uwage na energii uwalnianej w trakcie tworzenia graffiti, znajdujacej ujscie w irracjonalnej kresce i ruchach reki wiedzionej instynktem i emocjami, co widoczne jest na dokumentujacym jego akcje filmie.
Z kolei Anna Odell swoim radykalnym dzialaniem rzuca wyzwanie panstwowym instytucjom, w których gestii lezy orzekanie o stanie zdrowia psychicznego obywateli.
