W programie:
18:00 – 24.00 Pokaz filmów pod patronatem warszawskiej galerii lokal_30
1. Tomasz Kozak, „Song of Sublime”, 2008, 11 min
Tomasz Kozak jest twórca filmów found footage, malarzem, eseista, autorem dysertacji doktorskiej analizujacej obecnosc mitologii Romantyzmu w ikonosferze póznej nowoczesnosci. Artysta mnozy zagadki i zongluje ambiwalencjami, czesto konstruujac swoje prace z cytatów z dziel zapomnianych lub skompromitowanych pisarzy oraz z fragmentów hollywoodzkich superprodukcji i garazowych filmów pornograficznych. Obca jest mu polityczna poprawnosc – nie waha sie uzywac zestawien i paraboli szokujacych zarówno wizualnie, jak i intelektualnie, przez co jego twórczosc jest jednym z trudniejszych do sklasyfikowania fenomenów polskiej sceny artystycznej. Song of Sublime to znakomita kompilacja wspólczesnych filmów katastroficznych i precyzyjnie dobranej muzyki. Tu znów artysta odnoszac sie do okreslonej przez Waltera Benjamina potrzeby budzenia rewolucyjnych mocy drzemiacych w ‘starociach’ odwoluje sie do kantowskiej idei wznioslosci oraz ducha romantycznego, który w ponowoczesnej przestrzeni kulturowej zostal niejako zakonserwowany w budzacych wielkie emocje kinowych wizjach Apokalipsy, kataklizmów lub zagrazajacych naszemu gatunkowi pandemii. Chodzilo mi – w filmie – o zwrócenie uwagi widza na wszechobecnosc patosu w kinie wspólczesnym, a co za tym idzie, na niezbywalnosc tego fenomenu w strukturze kolektywnej wyobrazni – przekonuje artysta na lamach swojego bloga.
2. Reynold Reynolds, „Six Easy Pieces”, 2010, 10 min
Jeden z bardziej cenionych amerykanskich artystów poruszajacy sie na pograniczu sztuki i filmu. Urodzil sie w 1966 roku w Centralnej Alasce. Pracuje glównie na tasmie filmowej 16 lub 8 milimetrowej. Laureat wielu nagród na festiwalach filmowych (min. US S-8mm Film Festival 1996, NY Underground Film Festival 1998, EMAF Festival Award at the European Media Art Festival Osnabrueck 2008). Jego najnowsze przepelnione nadrealna atmosfera i wysmakowane wizualnie prace dzieja sie w blizej nieokreslonej przestrzeni i trudnym do ustalenia czasie i stanowia artystyczna próbe ujecia niemozliwych do rozpracowania poprzez analize intelektualna okolicznosci rzadzacych ludzkim zyciem . Film Six Easy Pieces powstal na podstawie ksiazki Richarda P. Feynmana Six Easy Pieces: Essentials of physics explained by its most brilliant teacher. Reynolds skupiajac sie na zagadnieniach przestrzeni oraz czasu, laczy sztuke i nauke odnoszac sie do epoki kiedy te dwie dziedziny nie byly sobie tak odlegle, a artysta, bywal tez jednoczesnie naukowcem. Z filozoficznego oraz naukowego punktu widzenia koncepcja czasu byla dyskutowana od wieków, a jego natura wciaz nie zostala zglebiona, ale tam gdzie nauka sie poddaje, artysci odnajduja pole dla wlasnych poszukiwan.
3. Alicja Zebrowska, „Wszyscy jestesmy chorzy na samych siebie”, 2004, 15 min
Jedna z najbardziej fascynujacych i kontrowersyjnych postaci polskiej sztuki wideo. W swojej twórczosci intensywnie eksploruje obszary objete sfera tabu. Podejmuje tematy marginalne, podskórne, pomijane. Kontakt z jej pracami wytraca z automatyzmu patrzenia, skazujac widza na wlasna zaradnosc i mozliwosci interpretacji. Alicja Zebrowska podejmuje watek ciala, jako pola represji, zajmuje sie kondycja jednostki w skonwencjonalizowanym spoleczenstwie, ukazujac jej bezsilnosc wobec systemów, w których jest zanurzona. Czesto tez penetruje wyobraznie i odmienne stany swiadomosci. Nakrecony w londynskim metrze film Wszyscy jestesmy chorzy na samych siebie to jedna z pochodzacych z lat 90. prac, w których artystka stara sie wchodzic w interakcje z napotkanymi w miejscach publicznych ludzmi. Praca z poczatkowego zapisu akcji, podczas której nagabywani przez artystke pasazerowie zgadzaja sie lub nie spelnic jej prosta prosbe potrzymania na chwile kartki z tytulowym napisem, staje sie metaforyczna opowiescia o wspólnej podrózy obcych, przypadkowych ludzi, którym czasem udaje sie nawiazac ze soba kontakt.
Kacik polskich lat siedemdziesiatych:
1. Anna Baumgart, „Prawdziwe? (Mis)”, 2001, 3 min
Artystka zajmujaca sie przede wszystkim wideo, instalacja i rzezba. Interesuje sie tematyka gender, zagadnieniem Innego w kulturze, a takze problematyka postholokaustowa i tematem pamieci kulturowej. Wspóltworzyla gdanska galerie Delikatesy Avantgarde oraz Forum Sztuki Wspólczesnej w Galerii Gazownia, organizujac projekt Salon Sztuki Wideo. Jej najnowsza praca wideo Swieze wisnie byla pokazywana tym roku na trzech prestizowych festiwalach – Videonale w Bonn, EMAF Festival Award at the European Media Art Festival w Osnabrueck oraz LOOP w Barcelonie. Prawdziwe? (Mis) jest druga z tego cyklu krótka praca, w której autorka posluzyla sie metoda found footage. Artystka poprzez prosty zabieg wmontowania swojej twarzy w miejsce twarzy glównej bohaterki kultowego filmu Stanislawa Barei „realizuje” kobiecy sen o slawie, wielkiej urodzie, wzbudzaniu podziwu, byciu romantyczna kochanka lub „wybranka” mezczyzny spelniajacego wszystkie zachcianki swojej partnerki. Prawdziwe? Anny Baumgart to równiez krytyczna analiza wplywu mediów masowych na nasza wyobraznie.
2. Janin, „Majka z filmu”, 2010, 14 min
Artystka jest autorka wideo, rzezb, instalacji oraz akcji per formatywnych. Jedna z bardziej charakterystycznych indywidualnosci polskiej sztuki wspólczesnej. Posiada wyjatkowa umiejetnosc uniwersalizowania subiektywnego doswiadczenia historii i egzystencji. Majka from the Movie to wielowatkowa i wielowarstwowa, „kinematograficzno-telewizyjna” praca wideo. Artystka zaadaptowala format serialu telewizyjnego opierajac sie na Szalenstwach Majki Skowron, kultowej produkcji kina mlodziezowego lat 70., cytatach z ikonicznych produkcji filmowych ostatnich 40 lat oraz wspólczesnych „dokretkach” – rozmowach z filozofami i ludzmi dialogu spolecznego. Dotychczas powstalo 6 odcinków serialu, a artystka pracuje nad kolejnymi dziewiecioma epizodami. Pierwsza czesc pracy byla prezentowana, m.in.: na wystawie indywidualnej w Kunsthalle w Wiedniu oraz na wystawach grupowych: Fokus Lódz Biennale, Forbidden Love w Kunstverein Medienturm Graz i Kölnischer Kunstverein. Majka from the Movie bedzie prezentowana na tegorocznym 54 Biennale Weneckim w ramach wystawy zbiorowej Romanian Cultural Resolution / The Last Analog Revolution w Nowej Galerii (prezentacji narodowej Rumunii na Biennale).