Burger
Close
XXVII SemFem: Troska. Troskliwe działania i epistemologie

XXVII Seminarium Feministyczne: „Troska. Troskliwe działania i epistemologie”

1 kwietnia 2023, godz. 15.00-18.00
Galeria Studio, Plac Defilad 1 PKiN, Warszawa

„Troska” to tytuł zaproponowany w 1969 roku przez Mierle Laderman Ukeles dla wystawy, która w historii sztuki zachowała się w formie „Manifestu dla Sztuki Utrzymania”. Wystawa „Care” miała składać się z trzech części – osobistej, ogólnej i dotyczącej utrzymania ziemi.
Ukeles rozpoczyna swój manifest od podziału rzeczywistości na pola życia i śmierci. Instynkt śmierci, pisze Ukeles, kojarzy się z separacją, indywidualnością i awangardą: „podążać swoją drogą ku śmierci, robić swoje”. Z kolei instynkt życiowy jest reprezentowany przez jedność, wieczny powrót, utrzymanie gatunku, opiekę, podtrzymujące systemy i działania, równowagę. Ukeles rozróżnia przy tym dwa główne systemy organizacyjne: Postęp i Utrzymanie (Development and Maintenance), gdzie utrzymanie obejmuje nie tylko zrównoważone relacje społeczne i środowisko naturalne (troskę o ziemię), ale także troskę o siebie.
W najbliższym Seminarium Feministycznym powracamy do tematu troski – który Ukeles wprowadziła do sztuki pół wieku temu – jako nigdy nie wyczerpanego i zawsze aktualnego. Troskę interpretujemy wielopoziomowo – odnosząc ją do wszelkiego rodzaju wspierających, powtarzalnych, często niewidocznych czynności, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania danego systemu – takiego jak archiwum, technologia, zasoby, rodzina, środowisko. Troska związana jest zarówno z historią codziennej pracy kobiet, jak i historią sztuki i dorobku artystycznego. Ale troska to też uczucie niepokoju, jakiego doznajemy myśląc o przyszłości.

Podczas XXVII Seminarium Feministycznego zastanawiamy się, w jaki sposób sztuka może aktywować lub reaktywować koncepcje i praktyki troski. Na ile troskliwe wysiłki, działania i epistemologie konstruują i warunkują nasz sposób bycia w świecie? Jak możemy przekierować systemy przemocowe w systemy troskliwe? Jak poprzez sztukę możemy wspólnie troszczyć się o siebie? Jakie relacje mogą wyłonić się dzięki takiemu działaniu? Jak wcielać praktyki opiekuńcze w praktykę artystyczną?

Program Seminarium:

  • Karolina Wilczyńska, Maintenance artist Mierle Laderman Ukeles jako figura „Uniwersalnej Opiekunki” w feministycznej wizji państwa opiekuńczego
  • Katarzyna Lewandowska, Ja? w stronę troski widoczności / intersekcjonalne strategie kuratorskie
  • Martyna Jastrzębska, W niemocy wrażliwie patrzę do siebie
  • Iwona Teodorczuk-Możdżyńska, Troska: uparte naprawianie świata
  • Joanna Pawlik, Inkluzywność jako troska, zindywidualizowana współpraca jako metoda kreacji zbiorowej.
  • Plenum Osób Opiekujących Się, Nie widać mnie

[zdjęcie: dzięki uprzjemości Katarzyny Lewandowskiej]


We would like to invite you to the 27th Feminist Seminar: „Care. Caring Actions and Epistemologies”

1 April 2023, 3 PM – 6 PM
Galeria Studio, Plac Defilad 1 PKiN, Warsaw

Care is the title Mierle Laderman Ukeles proposed in 1969 for an exhibition that went down in art history in the form of her Manifesto for Maintenance Art. The show was to comprise three sections: personal, general, and Earth maintenance.Ukeles begins her manifesto by dividing reality into the spheres of life and death. The death instinct, she writes, brings to mind separation, individuality, the avant-garde: “to follow one’s own path to death, do your own thing”. The life instinct, in turn, is represented by unification, the eternal return, the perpetuation and maintenance of the species, survival systems and operations, equilibrium. Ukeles differentiates between two basic organisational systems: Development and Maintenance, in which the latter embraces not only sustainable social relations and the natural environment (care for the Earth), but also care for oneself.
On the occasion of the next Feminist Seminar, we return to the question of care – introduced in art by Ukeles half a century ago – as something that can never be exhausted and always remains topical. We interpret care from a range of various perspectives, associating it with all kinds of sustaining, repetitive, often invisible activities that are indispensable for the proper functioning of a given system, such as an archive, technology, resources, family, environment. Care relates to both the history of women’s everyday labour and to art history and artistic oeuvre. But care also means a sense of anxiety experienced when thinking about the future.

During the 27th Feminist Seminar, we will reflect on the ways in which art can activate and reactivate the concepts and practices of care. To what extent do caring efforts, actions and epistemologies construct and condition our way of being in the world? How can we re-channel systems of violence into systems of care? How can we use art to care about each other? What relations can emerge from such activities? How to implement care-providing practices in artistic practice?


Seminar programme:

  • Karolina Wilczyńska, Maintenance artist Mierle Laderman Ukeles as the figure of the „Universal Carer” in the feminist vision of the welfare state
  • Katarzyna Lewandowska, Me? towards a concern for visibility / intersectional curatorial strategies
  • Martyna Jastrzębska, In my impotence, I look to myself sensitively
  • Iwona Teodorczuk-Możdżyńska, Care: stubbornly putting the world to rights
  • Joanna Pawlik, Inclusivity as care, individualised cooperation as a method of collective creation.
  • Plenum of Caring Persons, You cannot see me

[photo: courtesy of Katarzyna Lewandowska]