Burger
Close
XXVIII SemFem: Z rozkoszą. O radykalnej czułości postpornografii

Zapraszamy na XXVIII SemFem – Seminarium Feministyczne
“Z rozkoszą. O radykalnej czułości postpornografii”
Kino Muranów (sala Zbyszek), Warszawa, 17 czerwca 2023, godz. 12.00-14.30
Ta edycja Seminarium będzie się odbywać w trakcie Post Pxrn Film Festival Warsaw.

Program seminarium


KAROLINA WIKTOR
Oswoić porno
ALEKSANDRA KLUCZYK
Znaczenie reprezentacji wizualnych osób pracujących seksualnie w dyskursie publicznym
MAJA SMOSZNA
„Chore rozkosze” o praktyce Ani Nowak
MARTYNA MILLER
“Sexinsitu” – rosnące archiwum seksualnych doświadczeń
DANIELA WEISS
„when the lights go on in the darkroom” – queer and trans bodies

Autorstwo terminu “post-porn” przypisuje się fotografowi Winkowi van Kempen. W latach 80. grupa osób: Veronica Vera, Frank Moores, Candida Royale and Leigh Gates oraz pracująca w latach 80. w branży mainstreamowej pornografii Annie Sprinkle, zwróciły uwagę na konieczność stworzenia alternatywy uwzględniającej potrzeby kobiet oraz mniejszości seksualnych, a także odrzucenie uprzedmiotowienia aktorek_ów i zmianę estetyki gatunku na mniej przemocową. W latach 90. ruch proseksualnego feminizmu zyskał na znaczeniu, a o swoje prawa w tej sferze zaczęły upominać się również o soby ze społeczności trans, osoby zniepełnosprawnościami, czy starsze. Z czasem feministyczne porno stało się też pornem queerowym.

Jednocześnie post-porn stał się istotną strategią dla artystek_ów pracujących w obszarze filmu, sztuki wideo, fotografii, obiektu, performansu i wielu innych dziedzin. W latach 90. osoby zaangażowane w feministyczne porno zaczęły organizować własne nagrody i festiwale. Jednym z nich jest organizowany już po raz drugi, pomiędzy 13 a 18 czerwca 2023, Post Pxrn Film Festival Warsaw. Jego kuratorka, Aga Szreder i kurator Rafał Żwirek, tak deklarują na stronie festiwalu: “Wszyscy mamy ciała i niezbywalne prawo do tego, by się nimi cieszyć i używać ich tak, jak chcemy”.

Post-pornografia jest w swych założeniach antykapitalistyczna, anty patriarchalna i antyprzemocowa. Zwraca się przeciw instrumentalnemu traktowaniu osób pracujących w przynoszącym milionowe korzyści przemyśle pornograficznym. Odrzuca również powielanie odrealnionych kanonów seksualnej atrakcyjności, dąży do akceptacji różnorodności, wielości. Upomina się o prawa osób seksworkerskich, a także o prawa reprodukcyjne.

Stanowi potężną dawkę wolności, a jednocześnie wskazuje jak o tą wolność, łamiąc systemowe ograniczenia, mamy się upominać. W tym rozumieniu jest ruchem prospołecznym, ruchem radykalnej czułości i troski, którą otacza również istoty nieludzkie i całą planetę, popierając tym samym aktywność osób ekoseksualnych. Istotą post-pornu jest coś więcej niż tylko wywołanie podniecenia seksualnego, ma dostarczać również podniety intelektualnej, a nawet doznań duchowych.

zdjęcie: dzięki uprzejmości Lady Moniq