Wystawa „I w puszczy”, którą do niedawna można było oglądać w galerii BWA Warszawa, zostaje ponownie otwarta – tym razem we wrocławskim Krupa Art Foundation Wrocław.
I w puszczy
16.02.2024 – 17.03.2024
artyści i artystki: Rafał Bujnowski, Monika Chlebek, Piotr Czaban, Pola Dwurnik, Bartłomiej Flis, Karolina Freino, Karolina Jabłońska, Agnieszka Kalinowska, Adam Kozicki, Róża Litwa, Katerina Lysovenko, Krzysztof Maniak, Gizela Mickiewicz, Witek Orski, Aleka Polis, Katarzyna Przezwańska, Joanna Rajkowska, Szymon Ruczyński, Filip Rybkowski, Jadwiga Sawicka, Wilhelm Sasnal, Ala Savashevich, Alex Urban, Rafał Wilk, Michał Zawada
Otwarcie: 16.02, godz. 18:00
Rozmowa o ludziach w drodze i inauguracja wystawy
Zastanowimy się m.in. nad tym czego się dowiedzieliśmy jako ludzie o sobie w zderzeniu z kryzysem uchodźczym i zapytamy czy powinniśmy się otworzyć na ludzi w drodze czy zamknąć. W spotkaniu wezmą udział m.in. Eliza Kowalczuk i Kasia Mazurkiewicz z Podlaskiego Ochotniczego Pogotowia Humanitarnego oraz Artur Nowak-Gocławski z Fundacji Nienieodpowiedzialni. Wstęp na wernisaż i rozmowę jest bezpłatny.
W dyskusji udział wezmą:
- Katarzyna Mazurkiewicz-Bylok, Podlaskie Ochotnicze Pogotowie Humanitarne
- Eliza Kowalczyk, Podlaskie Ochotnicze Pogotowie Humanitarne
- Kamila Fiałkowska, Ośrodek Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego
- Szymon Ruczyński, reżyser
- Moderacja: Artur Nowak-Gocławski, Fundacja Nienieodpowiedzialni
—
Co łączy powieść przygodową W pustyni i w puszczy z 1910 roku z puszczą na granicy z Białorusią w 2023 roku? Nasza młodzieńcza lektura szkolna straciła po latach niewinność tak, jak idee humanizmu okazały się iluzją.
Maciej Gdula pisał, że „W pustyni i w puszczy” to powieść, która „uczy poczucia wyższości wobec ludzi innych ras, pokazuje, jak celebrować własną kulturę i pogardzać kulturą obcą, oraz uzasadnia dominację silnych nad słabymi. (…) Uczenie pogardy dla zdominowanych innych, znajdujących się niżej w hierarchii, jest najgorszą z możliwych trucizn kulturowych. Po jej zażyciu wyzwolenie, względnie wolność rozumie się jako swobodę panowania nad innymi. Mamy tego w Polsce aż nadto”. A Sienkiewiczowski kanon wciąż kształtuje kolejne pokolenia.
Mahlet, młoda Etiopka, to jedna z wielu osób uchodźczych, które umarły w samotności w głuszy Puszczy Białowieskiej. Pozwolenie na to jest nieludzkie, rozrywające serce, stawia pytanie o to, czym jest człowieczeństwo.
Puszcza wciąż jest scenerią toczącego się dramatu. Chcemy by ta wystawa otworzyła nasze głowy i serca na uchodźczy, migracyjny los. Pytamy o kwestię wolności, potrzebę sprawczości, odpowiedzialność i obojętność.
